Terug naar overzicht

"Met Kleine Gebaren en Oprechte Aandacht: Hoe Debbie Een Glimlach Brengt in de Zorg"

In een zorgsector waar tijdsdruk steeds groter wordt, bewijst Debbie dat het mogelijk is om met kleine gebaren en oprechte aandacht een wereld van verschil te maken. In dit interview deelt ze haar inspirerende verhaal over hoe ze, ondanks de hectiek, elke dag een glimlach weet te toveren op de gezichten van haar cliënten. Een krachtig voorbeeld van hoe echte betrokkenheid en een warm hart de zorg persoonlijk en menselijk houden.

"In de zorgsector is tijdsgebrek een steeds groter probleem"

 

In de zorgsector is tijdsgebrek een steeds groter probleem. Persoonlijke aandacht komt vaak onder druk te staan door de hoge werkdruk. Toch zijn er zorgmedewerkers die, ondanks de hectiek, altijd een stapje extra zetten. Debbie is zo’n zorgverlener. Ze vertelt hoe ze, naast haar dagelijkse zorgtaken, bewust kiest om tijd te maken voor haar cliënten en hen echt te zien. Haar verhaal laat zien hoe kleine gebaren, geduld en oprechte aandacht een groot verschil kunnen maken.

 

 

"Het gelukkig maken van cliënten zit voor mij in de kleine dingen," begint Debbie. "Het is bijvoorbeeld zo’n mooi moment wanneer ik een cliënt met een hoge dwarslaesie goed in bed leg. Als hij comfortabel kan liggen en lekker kan slapen, zie ik die opluchting in zijn ogen. Dat geeft mij meteen voldoening." Ze benadrukt dat het vaak niet gaat om grote daden, maar om oprechte interesse. "Soms is het gewoon luisteren, vooral als iemand de hele dag niemand anders heeft gehad om mee te praten."

 

"Tussen de hectiek door: Debbie kiest voor echte aandacht in de zorg"

Debbie ziet de tijdsdruk waarmee zorgmedewerkers dagelijks te maken hebben. "In verzorgingshuizen is er vaak zo weinig tijd voor echte aandacht. Het voelt alsof je constant moet kiezen tussen doorrennen of een moment van rust pakken om even echt aanwezig te zijn voor een cliënt. Ik probeer altijd dat laatste te doen. Dat kan iets heel eenvoudigs zijn, zoals samen foto’s bekijken of gewoon even een kopje koffie drinken."

Debbie's kracht ligt in haar vermogen om cliënten te zien en aan te voelen wat ze nodig hebben. "Ik neem altijd de tijd om iemand te leren kennen en houd rekening met hun individuele voorkeuren. Soms heb ik het gevoel dat ik daar een zesde zintuig voor heb. Zelfs in een drukke omgeving kan ik me compleet richten op één persoon. Het draait om het onderscheiden van hoofd- en bijzaken en op dat moment helemaal aanwezig zijn voor de cliënt."

"Eenzaamheid in de ouderenzorg"

Eenzaamheid is een groeiend probleem in de ouderenzorg in Nederland, vooral onder ouderen in verzorgingshuizen en zelfstandig wonenden. Veel ouderen voelen zich geïsoleerd door factoren zoals fysieke beperkingen, het verlies van familie en vrienden, en een kleiner sociaal netwerk. Voor zelfstandig wonende ouderen is dit risico nog groter. Hoewel zij vaak thuiszorg ontvangen, zijn deze contactmomenten meestal kort en gericht op zorgtaken. Hierdoor blijft er weinig tijd over voor een praatje of gezelschap, terwijl dit voor veel ouderen juist de enige sociale interactie van de dag is.

"Hoe ik met aandacht en respect mijn cliënten de regie geef"

Een van haar belangrijkste principes is het respecteren van de eigen regie van haar cliënten. "Ik kom in hun leefomgeving en dat betekent dat ik hun ruimte met respect moet betreden. Ik pak niet zomaar iets uit hun handen om het snel te regelen, maar wacht rustig tot ze aangeven hulp te willen. Het gaat erom dat de cliënt zich gezien en gehoord voelt, dat ze nog steeds controle hebben over hun eigen leven."

Naast het uitvoeren van haar zorgtaken, doet Debbie regelmatig iets extra's voor haar cliënten. "Ik ruim vaak de badkamer of slaapkamer op na de zorg, of ik neem een brief mee naar de post. Soms help ik met het fixen van een kapotte tv of doe ik de gordijnen voor ze open of dicht. Ik vraag altijd of ik nog iets anders kan doen. Mensen durven het me ook vaak te vragen, en dat maakt me blij. Voor mij gaat het om de vraag: hoe zou ik zelf verzorgd willen worden?"

Naast het uitvoeren van haar zorgtaken, doet Debbie regelmatig iets extra's voor haar cliënten. "Ik ruim vaak de badkamer of slaapkamer op na de zorg, of ik neem een brief mee naar de post. Soms help ik met het fixen van een kapotte tv of doe ik de gordijnen voor ze open of dicht. Ik vraag altijd of ik nog iets anders kan doen. Mensen durven het me ook vaak te vragen, en dat maakt me blij. Voor mij gaat het om de vraag: hoe zou ik zelf verzorgd willen worden?"

 

"Aandacht en humor"

Wat Debbie het meest raakt, is de persoonlijke band die ze opbouwt met haar cliënten. "Ik probeer altijd oprechte interesse te tonen in hun leven en geschiedenis. Vaak begint dat simpel, door een foto in het huis te bespreken of een sieraad dat ze dragen. Op die manier heb ik eigenlijk nog nooit iemand ontmoet met wie ik niet klikte. Een vriendelijk woord en oprechte aandacht nodigen altijd uit tot een gesprek." Humor is voor haar een krachtig hulpmiddel in haar werk. "Ik gebruik vaak kleine gedichtjes die mijn moeder en oma me leerden. Ze werken als afleiding bij pijn of zorgen. En als een cliënt zelf humor heeft, gebruik ik dat om samen te lachen. Het brengt lucht in zware momenten."

Zelfs wanneer cliënten moeilijk te bereiken zijn, weet Debbie toch contact te maken. "Ik dring mezelf nooit op. Als iemand echt niets wil, dan is dat oké. Maar een glimlach, zeker bij iemand met Alzheimer, opent altijd deuren. Het kost tijd en geduld, maar uiteindelijk merk ik dat respect en aandacht altijd hun weg vinden. Het is prachtig als je uiteindelijk een glimlach of een moment van herkenning terugkrijgt."

Voor Debbie is er niets mooier dan een cliënt te zien opbloeien door iets wat zij heeft gedaan. "Als ik een glimlach zie, weet ik dat het een geweldige dag is. Daar doe ik het voor. Het maakt mijn werk zoveel waardevoller en ik ben dankbaar dat ik dit mag doen."

"Tot slot'

Tot slot deelt Debbie hoe ze collega’s inspireert door haar manier van werken. "Ik wil niemand iets opdringen, maar ik hoop dat mijn aanpak anderen inspireert. Ik leg al mijn positiviteit, aandacht, respect en compassie in mijn werk en hoop dat dat overkomt, zowel bij de cliënten als bij mijn collega's."

Terug naar overzicht